1. |
Tempo mecánica
03:47
|
|||
|
termando dos anos que deixamos atrás
vén esta semente que queremos plantar
venta, chove
un territorio frío
venta, chove
para que a poidas coidar
tempo mecánica
|
||||
2. |
Xente que mira
04:52
|
|||
|
ti que sempre es tan discreto e gozas do anonimato
non comprendes que te observan?
non ves que te están mirando?
mírante secretamente desde a esquina do mercado
xusto cando te decates mirarán para outro lado
xente que mira xente que mira xente que pasa
xente que mira xente que non se detén
xente que mira xente que mira xente que pasa
xente que mira xente: ti miras tamén
ti que vas de distraído, queres ter vida social
se nos queres como amigos dános algo que mirar
e cando apagas as luces e decides non saír
cando cres que estás a salvo, hai dez mirando o teu perfil
e se fago comentarios non me poñas esa cara
non permitas que se apague tan perfecta maquinaria
xente que mira xente que mira xente que pasa
xente que mira xente que non se detén
xente que mira xente que mira xente que pasa
xente que mira xente: ti miras tamén
|
||||
3. |
Fainos saír
04:51
|
|||
|
cada día ela fala cos parentes
son máis xente con quen convivir
eu non os podo sentir
pero sei que observan
e pregúntome que pensan
dos meus actos solitarios
lembro o río
lembro o pozo
e o cabalo enfermo
e na auga o seu reflexo
apagado, respirando
ela di aquí está ben
e pregúntome que leis teñen
para animais doentes
e se están aí
dime como son
fainos saír
dime como son
fainos saír
dime como
canto teñen de ti?
canto teñen de min?
fainos saír
dime como son
fainos saír
dime como
|
||||
4. |
Aguieira
04:19
|
|||
|
dígoche adeus tarde
e as amigas xa non saben de nós
non te ven marchar
xa non saben nada
non veñen con flores
xa non están
serás a memoria do que quixen borrar
nas festas máis tristes
nas noites máis longas
lonxe do río
naquel remuíño
onde houbemos afogar
entra na auga e vaite co avó
e déixame non ir contigo
|
||||
5. |
Agosto
04:11
|
|||
|
cando regreses
que sexa festa
na casa hai cama para ti
como en agosto
nadando á contra
quizais non volviches alí
trazar un plan
sen preparar
non te separes
vestido e bañador
tardes na auga
o que nos xunta e nos distancia
agosto, os bares cheos de xente
agosto rematou, perdeuse para sempre
cando regreses recordarasme
enriba daquel espigón
onde iamos sempre
pero a nostalxia non me vai facer mellor
cando volvas e vexas o que non queda
o bar, a praza, a alameda
eu Haití declaro a guerra
ao meu peor inimigo, que é
agosto, os bares cheos de xente
agosto rematou, perdeuse para sempre
cando regreses recordarasme
enriba daquel espigón
mentres declaro a demolición
do mes de agosto
a nostalxia non me vai facer mellor
|
||||
6. |
Tristeza soberana I
02:08
|
|||
7. |
Tristeza soberana II
03:12
|
|||
|
vou invocar unha tristeza soberana
sentir nos pulsos a evidencia de ir a cegas
traspasado o perigoso umbral
apartando maleza
distraído polos lirios
que sementou un vento atónito
encontrar as palabras que non brillan
onde a luz se extingue entre as montañas
feitas de silencio
vou invocar unha tristeza soberana
|
||||
8. |
A chegada dos cans
05:13
|
|||
|
eu teño esperado días enteiros a chegada dos cans
e lentamente, moi lentamente
pintar a miña casa
co ruído dos barcos
descanso
e non podo dicir por que estou aquí
descanso
e non podo dicir como cheguei
calzar os meus zapatos brancos
e facer unha casa a medida
sentar no teito e quedar
esperar os cans cazando saltos
seguro que chegarán
descanso
e non podo dicir por que estou aquí
descanso
e non podo dicir como cheguei
|
||||
9. |
Habitante
04:47
|
|||
|
da cidade na que vives
quero ser novo habitante
para estar sempre
baixo este ceo igualador
facer diaria esta deriva
entre bloques puros de color
vai caendo a tarde
e o mellor sería cambiar de idea
pero avanzo río abaixo
esperando unha sorpresa
novo habitante
da cidade na que vives
un museo non é un refuxio
nin a estación central
o teu idioma non é un refuxio
convídame a pasar
mentres segues en silencio
o mellor sería cambiar de idea
pero vou de praza en praza
esperando unha sorpresa
novo habitante
da cidade na que vives
tan estraño como a estrela que cae
|
||||
10. |
Este é o rostro
04:43
|
|||
|
nada mellor que facer
que observar os paxaros
que van e veñen como errados
e continuar
este é o rostro que elixín
o corpo que manexo
cando avanzo
deixan estelas invisibles na miña mente
e apuntan ao norte
e fanme recordar
de onde partín
camiño aínda sen saber
pero agardo coma eles
pousarme máis tarde
e continuar
este é o rostro que elixín
o corpo que manexo
cando avanzo
este é o rostro que elixín
a figura e a cadencia
esta é a respiración
elevarnos e dicir
que despois de andar a cegas
vemos un pouco mellor
como perder un rastro e atopalo
|
||||
Atrás Tigre Santiago De Compostela, Spain
O que non se di ten dereito a existir.
Contratación e promo:
info@tremendoaudiovisual.com | +34
629 041 750
Atrás Tigre son: Pedro Solla (guitarra e voz), Olalla Cociña (teclados e voz), Edu Poch (baixo, programacións e voz)
... more
If you like Atrás Tigre, you may also like:
Soothing guitar tones and perfect indie pop melodies with atmospheric female vocals. A dreamy offering from the Houston up-and-comers.
go to album
Strange Paradise
by Sarah La Puerta
A nostalgic record full of ambling rhythms, vivid imagery, and cotton-soft melodies tapped out on an ever-present ’70s synth-organ hybrid.
go to album
Nothing Ever Happens
by No Suits in Miami
Indie pop done right, No Suits in Miami blend irresistibly sugary hooks with clambering guitars for pure C86 bliss.
go to album
Get your C86 on with pitch perfect jangle pop from Paris.
go to album
Don't Fix Anything ;)
by Doohickey Cubicle
Lush & lovely compositions from this duo that blend dreamy electronics with floating melodies in songs that drift between pop & ambient.
go to album
No More Summer Songs
by Phantom Handshakes
Heavenly dream pop from New York, Phantom Handshakes surround tender melodies with cloud-like keys & guitar.
go to album
A lovely, languid full-length from Pittsburgh's gentlest indiepop band.
go to album
